EWA KIELAK-CIEMNIEWSKA Z NAGRODĄ BEYLIN

Trudno było o lepszy wybór laureatki, komentowano, przypominając, że Nagroda została ustanowiona z myślą o wyróżnianiu dziennikarzy szczególnie związanych z Warszawą. Gratulacje Laureatce złożyli m.in. prezes Izby Wydawców Marek Frąckowiak, prezes ZG SDRP Jerzy Domański, Ryszard Bańkowicz w imieniu ZAIKS-u, a także przedstawiciele Marszałka Mazowsza i prezydenta m.st. Warszawy i były prezydent stolicy Marcin Święcicki. Jerzy Domański, składając najlepsze życzenia w Nowym Roku, przypomniał, że czekają nas wybory nie tylko prezydenckie, ale także  w Stowarzyszeniu.

Laureatka obok pamiątkowego dyplomu i albumu opracowanego przez Janusza Golika otrzymała od państwa Amelii i Rafała Skąpskich fotografię zaginionego portretu Karoliny Beylin i bukiet pąsowych róż od prezesa Oddziału Warszawskiego.

A oto, jak spotkanie na Foksal skomentowała na Facebooku Aleksandra Pieterwas:

Jeśli nie Ewa Kielak Ciemniewska to kto? Warszawianka od urodzenia, założycielka nowej STOLICY Miesięcznik Stolica, której szefuje ho, ho, niebawem będzie już 20 lat! Niewiele osób zasługuje na wyróżnienie tą bardzo warszawską nagrodą, imienia innej bardzo zacnej i twórczej warszawianki, Karoliny Beylin. Nagrodzona Ewo, obsypana dziś deszczem pięknych, życzliwych i ciepłych słów przez przyjaciół współpracowników, dziennikarzy varsawianistów i nie tylko – serdeczne gratulacje!!! Za Twoje dzieło życia, jakim jest reaktywacja, redagowanie i wydawanie STOLICY, ale też przy okazji całej kolekcji, liczącej już 18 pozycji – książek i albumów o Twojej ukochanej Warszawie, za stworzenie – ponad wszelkimi podziałami, co ważne – kręgu twórczych ludzi, zainteresowanych pisaniem o mieście, jego historii i wyzwaniach współczesnych – Ewo, szacun i ukłony!

To „świeża” nagroda, dopiero trzecia z kolei, żeńska odmiana tradycyjnej już, bardzo warszawskiej nagrody im. Bolesława Prusa. Ustanowiona przez Zarząd Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej. Laureatką I. edycji jest Krystyna Gucewicz, ubiegłorocznej zaś Teresa Drozda.

Kilka słów przypomnienia, kim jest Karolina Beylin – ps. Maria Maliszewska, Karol Witkowicki (ur. w 1899 w Warszawie i tu zmarła w 1977) – polska pisarka, recenzentka teatralna, dziennikarka oraz tłumaczka literatury angielskiej (m.in. Dickensa, Jerome’a).

Publicystka bardzo warszawska. Większość powojennej twórczości poświęciła Warszawie w XIX i początkach XX wieku.

Odważna i niezłomna. W czasie II wojny światowej przebywała w Warszawie (do 1942), aresztowana przez Gestapo, uciekła z transportu więziennego. Ukrywała się pod nazwiskiem Maria Maliszewska. W latach 1946 -1968 kierowała działem kulturalnym „Expresu Wieczornego”, którego była współzałożycielką. Współpracowała też z „Przekrojem”, w którym publikowała w rubryce Aktualności z myszką.

Jak red. Tomasz Miłkowski prowadzący galę powiedział, Karolina Beylin, podobnie do nagradzanych nagrodą jej imienia – uprawiała dziennikarstwo solidne, które niczego nie udaje.

Ukłony dla niezawodnego JanuszA GolikA, autora graficznej oprawy – albumu nagrody im. Karoliny Beylin.

Aleksandra Pieterwas

Ps./errata

Dziennikarze i ich organizacje podzieleni są jak wszystko inne w naszym pięknym kraju. Chciałam oznaczyć miejsce dzisiejszej gali, w lokalizatorze fejsbukowym są trzy możliwości: Villa Foksal, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich oraz Centrum Prasowe Foksal – wszystkie pod tym samym adresem – ul. Foksal 3/5. Organizatorem głównym gali jest Stowarzyszenie Dziennikarzy RP (Zarząd OW), z siedzibą w tym samym miejscu – Domu Dziennikarza przy Foksal 3/5. Ani jednej ani drugiej nazwy nie ma w lokalizatorze. Bez komentarza. Wybrałam opcję najbardziej neutralną, godzącą wszystkie organizacje dziennikarskie, ale czy adekwatną?