Stefan Stelmaszczuk

Stefan Stelmaszczuk   2 I 1945 – 24 VIII 2020.

Swoją przygodę z dziennikarstwem zaczynał już podczas studiów na Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie  w – popularnej wśród sopockiej  młodzieży – studenckiej rozgłośni radiowej. Potem przyszły większe wyzwania: Polskie Radio – Informacyjna Agencja Radiowa. Jego ciepły, spokojny głos mogliśmy przez wiele lat podziwiać jako współprowadzącego – znany i lubiany przez Polaków  program – Sygnały Dnia. Zresztą tu pracowali wybitni dziennikarze, jak choćby Roman Czejarek czy Krystyna Czubówna. Red. Stelmaszczuk mówił o sobie, że jest radiowcem ( z okazji 75.lecia PR przez Aleksandra Kwaśniewskiego  został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi), ale pisywał też do znaczących czasopism, m.in. do Wprost.  Interesowały go głównie problemy społeczne, kulturalne – takie, które aktualnie fascynowały Polaków. Jego teksty były pogłębione, rzetelne, po prostu – profesjonalne. Można o nim powiedzieć: był prawdziwym dziennikarzem.

Red. Stefan Stelmaszczuk, wprawdzie 10 lat temu formalnie  przeszedł na emeryturę, ale emerytem nigdy się nie czuł. Aktywnie  działał w Stowarzyszeniu Dziennikarzy RP, m. in.  jako przewodniczący Komisji Rewizyjnej Oddziału Warszawskiego w latach poprzednich, a w obecnej kadencji – jako ekspert ds. kontrolnych. Jego podpowiedzi, pomysły były przepełnione merytoryczną dojrzałością, a on zawsze kierował się dobrem publicznym. Za swoje motto życiowe uznawał sentencję Owidiusza: quidquid agis, prudenter aga s et respice finem – cokolwiek czynisz, czyń roztropnie i przewiduj koniec

Odszedł prawy i uczciwy człowiek, wspaniały kolega, prawdziwy dziennikarz…

Pochowany został w Warszawie na Cmentarzu Komunalnym Północnym kw. E-XIV-3 rząd 10 grób 8.

Śpij spokojnie, Stefanie….

(ih)