SATYRYKON LEGNICA 2024 Grand Prix rys. Paweł Kuczyński
- Zmarli przed 2016
- Zmarli w 2016
- Zmarli w 2017
- Zmarli w 2018
- Zmarli w 2019
- Zmarli w 2020
- Zmarli w 2021
- Zmarli w 2022
- Zmarli w 2023
- Zmarli w 2024
Zmarli w 2018
Władysław Kulicki
Urodził się 25marca 1927 w Horodzieniętach pod Wilnem.
Dziennikarz, publicysta i autor reportaży. W czasie II wojny światowej działał w AK.
Absolwent UW (dziennikarstwo) i Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (SGH).
Korespondent tygodnika „Przyjażń” w Wilnie, w Litewskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej (1962-1963).
Korespondent Agencji API w USA (1968-1969).
Wieloletni pracownik RSW „Prasa-Książka-Ruch”. Zastępca redaktora naczelnego tygodnika „Nowe Czasy”.
Redaktor naczelny „Business Contact”. Autor kilku książek krajoznawczych i popularnonaukowych.
Jan Zelman
Urodził się 22 maja 1930 roku. Fotoreporter – kilkadziesiąt lat związany z prasą wojskową. Pracę rozpoczął 1 lutego 1962 roku w redakcji „Żołnierza Wolności”. Laureat wielu nagród dziennikarskich – m.in. II nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Fotografii Prasowej w 1975 roku. Jego zdjęcia publikowano m.in. w „Prasie Polskiej”.
Irena Dziedzic
5 listopada zmarła Irena Dziedzic (93 lata), pierwsza dama Telewizji Polskiej, prawdziwa legenda heroicznego okresu narodzin rodzimej telewizji, a potem, przez długie lata jej najważniejsza twarz.
Pracę dziennikarską rozpoczęła już w roku 1946 roku jako redaktorka depeszowa „Echa Krakowa”, potem była związana m.in. z „Expressem Wieczornym” i Polskim Radiem. Ogromną popularność zyskała dzięki telewizji – przez wiele lat prowadziła pierwszy w historii polskiego małego ekranu talk-show, czyli „Tele-Echo” (1956-1981), a potem „Wywiady Ireny Dziedzic” (1983-91). Swoją sławę ugruntowała jako konferansjerka (wraz z Lucjanem Kydryńskim) Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie (1977-80)
Danuta Dunin-Wąsowicz
Że z Danką jest źle, wiedziałam już od wielu tygodni przed Jej śmiercią. Marek (mąż) nigdy nie tracił nadziei. Używał formy informacyjnej, unikał ukazującego skrywaną rozpacz tonu felietonowo – komentarzowego, mówiąc np. o tym, że pielęgniarz nosi bezsilną Danusię do wanny. W ten sposób poznawałam coraz gorszą prawdę. 30 października poznałam tę najgorszą, ostateczną: o 8 rano Jej zwykły sen, w który coraz częściej zapadała, przekształcił się w wieczny. Odeszła spokojnie, już nie cierpiąc dzięki środkom uśmierzającym ból.
Od tamtej chwili, a zwłaszcza 6 listopada, podczas żałobnego nabożeństwa i pogrzebu na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej 42 w Warszawie, i teraz wciąż jeszcze, przewija się w mojej głowie taśma z nagraniami, których dokonała zawodna, niestety, pamięć
Czesław Dondziłło
Poznawaliśmy filmy z Jego felietonów. Dziennikarz, krytyk filmowy, dla którego branża filmowa nie miała tajemnic. Jego felietony filmowe (specjalizował się w filmie telewizyjnym) znali czytelnicy tygodnika „Film”, którego był wiele lat redaktorem naczelnym. Publikował je w „Sztandarze Młodych”, „Kulturze”, „Kurierze Polskim”, „Tygodniku Kulturalnym”. Prowadził audycje radiowe poświęcone filmowi w „Popołudniu z młodością”. W latach 1992 – 2003 pracował w Polskiej Agencji Prasowej. Był współtwórcą serwisów dla odbiorców internetowych – wydawanych przez PAP, był prekursorem tworzenia przez PAP własnych materiałów wideo. Przez wiele lat był szefem i wydawcą portalu „Polonia dla Polonii”.
Andrzej Bieniak
Dziennikarstwo było Jego pasją. Z wykształcenia był nauczycielem. Ukończył Wychowanie Techniczne na Uniwersytecie Śląskim. Pracował w Warszawie w Zespole Szkół Łączności.
Starając się o przyjęcie do dziennikarskiego stowarzyszenia w 1986 roku napisał: „Jestem nauczycielem, ale moim nałogiem, zainteresowaniem i pasją jest pisanie. Wydrukowałem około 1000 artykułów w bardzo wielu tytułach podpisując się nazwiskiem lub pseudonimami”.
Jacek Wilczur
Dziennikarz, historyk, pisarz, społecznik.
Urodził się we Lwowie 24 grudnia 1925r. W kwietniu 1943 roku został aresztowany i skazany na śmierć przez gestapo. Uratowali Go partyzanci, którzy opanowali więzienie. Włączył się do walki z okupantem, m.in. jako żołnierz AK w oddziale „Ponurego”. Dwukrotnie otrzymał Krzyż Walecznych i Krzyż Partyzancki. Był żołnierzem gen. Maczka – ranny podczas walk, leczony w Birmingham. Postanowił wrócić do Polski – przyjechał do Gdańska 23 czerwca 1947 roku. Absolwent Akademii Nauk Politycznych i Uniwersytetu Warszawskiego. Doktor nauk humanistycznych (historia). Autor kilkudziesięciu książek i ponad dwóch tysięcy artykułów prasowych poświęconych II wojnie światowej.
Ryszard Karpowicz
Urodził się 1 lutego 1931 roku w Kodniu (powiat bialsko-podlaski). Był jednym z najstarszych naszych Seniorów. Pracę jako dziennikarz rozpoczął w 1956 roku. Członkiem Stowarzyszenia został w 1974 roku.
Ciągle w ruchu, ciągle z nowymi pomysłami. Miał ogromną wiedzę. Był gadułą, ale erudytą. Wiele można się było od Niego nauczyć. Wszędzie Go było pełno – również w naszym Stowarzyszeniu, w klubach, na spotkaniach. Był w Zarządzie Oddziału Warszawskiego (2000 – 2004). Od VII Zjazdu Stowarzyszenia Dziennikarzy RP (maj 2008) był członkiem Terenowego Sądu Dziennikarskiego Oddziału Warszawskiego SD RP.
Hanna Keil-Skrobiszewska
Urodziła się 8 czerwca 1929 roku w Warszawie. Pracę jako dziennikarka rozpoczęła w roku 1954 w redakcji „Gromada – Rolnik Polski”. Z naszym Stowarzyszeniem była związana od października 1972 roku (wówczas SDP). Należała do najstarszych Seniorek Stowarzyszenia Dziennikarzy RP