Aktualności – wybrane, przydatne, interesujące

Teatr TVP dał Mickiewiczowskie Dziady (częściowo) na żywo, transmitowane z Wilna. Był to wybór kilku scen: Balu u senatora zarejestrowanego na Uniwersytecie, Wielkiej Improwizacji (na żywo) z celi Konrada koło Ostrej Bramy, i obrzędowej II części u stóp góry krzyży cmentarza Szawelskiego. Mimo klimatycznych miejsc i doborowej obsady Bal u senatora w reżyserii Magdaleny Wippich okazał się martwy, a Improwizacja – drewniana. Jakubowi Kordasowi, który już kiedyś grał Gustawa-Konrada, nie pomógł reżyser Jarosław Gajewski, skracając tekst niemiłosiernie, aż do utraty sensu. Jedynie Jarosław Kilian, znawca kultury ludowej, sprostał wyzwaniu i pokazał, czym mogłoby być to widowisko, gdyby nie klecono go na chybcika.
(Tomasz Miłkowski)

Tym razem nie sławna kuratorka oświaty z Krakowa, ale mniej zauważana do tej pory kuratorka z Pomorza postanowiła na koniec sprawowania urzędu zaznaczyć swoją obecność. Po Tęczowym Piątku organizowanym w szkołach z myślą o tworzeniu atmosfery tolerancji wysłała napastliwe pismo, w którym domaga się wyjaśnień od dyrektorów, kto mianowicie za tym podejrzanym Piątkiem stoi.
W intencjach organizatorów był to pilot edukacji antydyskryminacyjnej, ale najwyraźniej inaczej odczytała ich intencje pani kurator. Pytanie „Kto za tym stoi?” należy wprawdzie do minionej epoki, ale nie wszyscy się z niej przebudzili. Najprościej byłoby odpowiedzieć na to niepokojące pytanie tak: Zdrowy rozsądek, którego wciąż za mało.
(Tomasz Miłkowski)

Nieco zamieszania powstało z powodu nagłego zdjęcia z anteny Polsatu kolejnych programów Kabaretu Moralnego Niepokoju. To ciekawe, dlaczego tak się stało, ale jeszcze ciekawsza jest metoda uprawiana od dawna przez rozmaite portale i media społecznościowe, które dbając o odpowiednią „klikalność”, przytrzymują uwagę czytelników łudzącymi zapowiedziami. W sprawie rzeczonego kabaretu na przykład zapowiadano triumfalnie, że „wiemy dlaczego kabaret zniknął, Edward Miszczak komentuje” itp. Po czym następowało sążniste przypomnienie wspomnianego konfliktu z kabaretem, a na sam koniec autor informacji przytaczał wypowiedź (?) szefa programowego stacji, który oświadczył jedynie: „Nie mogę nic mówić”. Typowe kręcenie bata z piasku, czyli jawne nabieranie gości w butelkę.
(Tomasz Miłkowski)

Zakończyliśmy edycję 101. numeru „Yoricka” (wrzesień 2022)., magazynu internetowego Klubu Krytyki Teatralnej SDRP/ polskiej sekcji AICT.
Piszą m.in.: Tomasz Domagała, Michał Hernes, Łukasz Maciejewski, Andriej Moskwin, Tomasz Miłkowski, Andrzej Piątek,Maciej Pinkwart, Bronislaw Tumiłowicz

Gorączka wyborcza opadła. Nie u wszystkich jednak, bo albo szukają dziury w całym, albo nastają, aby przyspieszyć, albo denerwują się, że nowy rząd nie tylko nie rządzi, ale jeszcze nawet nie powstał. Tymczasem nic nie jest opóźnione, a pracy do wykonania dość, toteż czy oficjalna inauguracja powyborczego rządu nastąpi miesiąc wcześniej, czy później nie ma tak wielkiego znaczenia, jak uzbrojenie się w cierpliwość. Jeśli ktoś wyobrażał sobie, że jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki wszystkie kłopoty znikną wraz z ogłoszeniem wyników wyborów, okazał nieroztropność. Tymczasem delektujmy się radosnym osiągnięciem: 74 procent rodaków przy urnach wyborczych to naprawdę jest powód do wielkiego świętowania.
Tomasz Miłkowski