Starynkiewicz – prezydent , o którym warto pamiętać

Sokrates Iwanowicz Starynkiewicz (1820-1902) przybył do Warszawy 1 grudnia 1875 roku. w celu sprawowania obowiązków prezydenta Warszawy, został tu na zawsze.
Emerytowany rosyjski generał zasłużył się Warszawie w sposób wyjątkowy. W ciągu 17 lat sprawowania urzędu zdołał, dzięki niezwykłej pracowitości, przeprowadzić gruntowne zmiany w infrastrukturze miasta. Zainicjował i rozpoczął trwającą do połowy lat 30. XX w. budowę nowoczesnego systemu wodociągów i kanalizacji. Podjął walkę o stan sanitarny miasta (za jego prezydentury powstał szpital zakaźny zw. „zapasowym”, próbował modernizować targowiska i kontrolować sprzedawane mięso). Przeprowadził dwa spisy ludności Warszawy, uruchomił sieć tramwajów konnych, renegocjował na korzystniejszych dla miasta warunkach kontrakt z monopolistycznym Towarzystwem Dessausowskim, dzięki czemu ulepszono gazowe oświetlenie uliczne. Poczynił zmiany urbanistyczne (m.in. rozszerzenie ulicy Trębackiej dla linii tramwajów konnych, przebicie fragmentu zabudowy Krakowskiego Przedmieścia w kierunku ul. Miodowej) i terytorialne (przyłączenie do miasta Szmulowizny, Nowej Pragi, fragmentu Targówka). W warunkach ograniczonej przez podwójny pierścień fortów powierzchni miasta zwiększył ilość zieleni miejskiej kurczącej się gwałtownie w wyniku boomu budowlanego lat 70.
Warszawianie zapamiętali jego skrupulatną uczciwość dotyczącą finansów publicznych i czujność w kwestii pomocy potrzebującym, wyrażoną instytucjonalnie (założenie Towarzystwa Niesienia Pomocy Rozbitkom, członkostwo w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności), czy nieustanna pomoc potrzebującym wsparcia pracownikom Magistratu, także ich rodzinom.
Wyjątkowe było również jego poszanowanie religii, pamiątek kultury polskiej (dofinansowanie remontu katedry św. Jana i kościoła św. Anny, członkostwo w Komitecie Budowy Kościoła Wszystkich Świętych, wspieranie remontu Kolumny Zygmunta, stanowisko wobec polskiego napisu na pomniku Adama Mickiewicza).
Przybył do Warszawy 1 grudnia 1875 roku – został tu na zawsze. Jest w Warszawie plac S. Starynkiewicza – od 1893 r. Jest pomnik – od 1907 r. Jest wreszcie, na Cmentarzu Prawosławnym, grób generała.
baj

Zapraszamy na pokaz filmu dokumentalnego „CZŁOWIEK – szkice do portretu Sokratesa Iwanowicza Starynkiewicza”.