SATYRYKON LEGNICA 2023 rys. Magdalena Wosik "Non omnis moriar"
OŚWIADCZENIE Zarządu Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy RP w sprawie zajść ulicznych w dniu 11 listopada 2011 r.
Zarząd Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, na posiedzeniu 23 listopada 2011 roku, dyskutował o incydentach, które miały miejsce w stolicy kraju 11 listopada br. Zdecydowanie potępiamy chuligańskie burdy podczas ulicznych manifestacji. Ubolewamy, że - prawie po dwóch tygodniach od tych skandalicznych i karygodnych wydarzeń – ich faktyczni prowodyrzy nie zostali ujawnieni, a wszyscy czynni [...]
Zarząd Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, na posiedzeniu 23 listopada 2011 roku, dyskutował o incydentach, które miały miejsce w stolicy kraju 11 listopada br.
Zdecydowanie potępiamy chuligańskie burdy podczas ulicznych manifestacji. Ubolewamy, że - prawie po dwóch tygodniach od tych skandalicznych i karygodnych wydarzeń – ich faktyczni prowodyrzy nie zostali ujawnieni, a wszyscy czynni uczestnicy awantur – ukarani. Wystawia to złe świadectwo organom porządkowym oraz wymiarowi sprawiedliwości, ale także organizatorom manifestacji, odbywających się wszak pod hasłami uczczenia Święta Niepodległości, a obfitujących w seanse wzajemnej pogardy, nienawiści i agresji.
Po raz kolejny ofiarami słownych i czynnych napaści stali się także relacjonujący wydarzenia dziennikarze, fotoreporterzy oraz członkowie ekip realizacyjnych radia i telewizji. Z najwyższym niepokojem konstatujemy, że nie był to przypadek odosobniony. Od dłuższego czasu obserwujemy narastającą tendencję utrudniania, a niejednokrotnie czynnego przeszkadzania reporterom w wykonywaniu ich obowiązków. Od słownych obelg, gróźb, wyrywania mikrofonów czy zasłaniania obiektywów kamer do pobić i demolowania reporterskiego sprzętu.
Tego typu akty są sprzeczne z Konstytucją Rzeczypospolitej oraz wieloma aktami prawnymi, gwarantującymi w Polsce wolność słowa oraz powszechny dostęp do informacji!
W tej sytuacji Oddział Warszawski Stowarzyszenia Dziennikarzy RP zwraca się:
- do władz RP – o uznanie dziennikarzy wykonujących swe reporterskie obowiązki za osoby publiczne i objęcie ich ochroną prawną na równi z funkcjonariuszami państwowymi. Atak na reportera powinien być traktowany prawnie na równi z atakiem na policjanta, celnika, czy innego urzędnika państwowego podczas wypełniania przezeń czynności służbowych.
- do wszystkich właścicieli mediów – publicznych i prywatnych – w Polsce, by:
- poparli apel do władz Rzeczpospolitej Polskiej o wprowadzenie uregulowań prawnych chroniących dziennikarzy wykonujących obowiązki służbowe przed agresją i napaścią fizyczną poprzez objęcie dziennikarzy takim statusem, który pociąga zaostrzoną odpowiedzialność karną agresorów;
- objęli wyżej wspomnianych dziennikarzy specjalnym ubezpieczeniem na wypadek doznania uszczerbku na zdrowiu, trwałego kalectwa lub śmierci w wyniku ataku agresorów – tak jak to ma miejsce w Niemczech, W. Brytanii czy Włoszech;
- traktowali napaść i fizyczne poszkodowanie dziennikarza pełniącego obowiązki służbowe jako napaść na firmę, którą reprezentuje i udzielali mu wszelkiej pomocy prawnej w dochodzeniu ewentualnych roszczeń wobec sprawców przed sądem;
- organizowali szkolenie dziennikarzy wysyłanych do niebezpiecznych zadań co do sposobu zachowania się w nadzwyczajnych sytuacjach – zamieszki, wojna itp. oraz innych sytuacjach konfliktowych (szkolenia takie od dłuższego czasu prowadzone są na Zachodzie);
- dokonywali, wspólnie z policją, oceny zagrożenia przy obsłudze niebezpiecznych wydarzeń; wspólnie z policją określali zasady postępowania w takich sytuacjach oraz wypracowali system tworzenia stref bezpieczeństwa (sytuowania wspólnych parkingów dla wozów reporterskich) chronionych przez policję
- wprowadzili widoczne oznakowania (kamizelki odblaskowe z napisem „REPORTER”), ułatwiające identyfikację dziennikarzy przez policję i inne służby porządkowe.
- do wszystkich Koleżanek i Kolegów dziennikarzy – o zgłaszanie do naszego Oddziału wszelkich aktów agresji, jakich doznali podczas swej pracy. Na tej podstawie chcemy przygotować rzetelną faktografię zagrożeń i ryzyka, wiążącego się z wykonywaniem naszego zawodu.