Pokaz filmów Krzysztofa Zanussiego w Iluzjonie

„W ramach naszego cyklu poświęconego mistrzom kina organizujemy największy od 25 lat, a prawdopodobnie największy w Polsce pokaz retrospektywny filmów Krzysztofa Zanussiego. Łącznie pokażemy kilkadziesiąt jego filmów, a pokaz jest dowodem jak bogaty i różnorodny jest jego dorobek. Nie zabraknie filmów, które weszły do kanonu polskiego i światowego kina. Wyświetlimy m.in.”Barwy ochronne”, „Iluminację” i najnowszy jego film – „Liczbę doskonałą”, która w kwietniu trafi na ekrany kin studyjnych” – powiedział organizator pokazu w kinie Iluzjon, filmoznawca dr Robert Birkholc.

„Wyświetlimy „Góry o zmierzchu” – jeden z najważniejszych polskich filmów o tematyce górskiej, półgodzinny moralitet „Zaliczenie” z Danielem Olbrychskim i Aleksandrem Bardinim. Na naszym pokazie nie zabraknie także całkiem nieznanych i najbardziej unikatowych filmów realizowanych przez Zanussiego dla telewizji zachodnioniemieckiej jak „Lekcja anatomii” (1977) – zrealizowana w konwencji eseju filmowego.

„Filmy jak „Iluminacja” czy „Constans” są ogólnie znane. Pokaz w kinie Iluzjon jest okazją do zapoznania się z najbardziej unikalnymi filmami. W poniedziałek zapraszamy na pokaz krótkometrażowych filmów Zanussiego m.in. „Zaliczenie”, „Hipoteza” i „Twarzą w twarz”. 6 kwietnia nasi widzowie zobaczą pełnometrażowy debiut reżysera – „Strukturę kryształu”, który na ekrany polskich kin trafił w październiku 1969 r.” – powiedział.

„W kwietniu i maju wyświetlimy pozostałe filmy tego wybitnego twórcy. Planujemy także spotkanie z reżyserem, które poprowadzi autorka książki „Niepokój i tęsknota. Kino wobec wartości. O filmach Krzysztofa Zanussiego” dr Mariola Marczak” – dodał dr Birkholc.

Krzysztof Zanussi – polski reżyser filmowy, scenarzysta i filozof. Urodził się 17 czerwca 1939 r. w Warszawie. W 1959 r. został absolwentem wydziału fizyki na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1962 r. filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W roku 1966 ukończył studia reżyserskie w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Działał w amatorskim ruchu filmowym. W latach 1971-1983 był wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w latach 1975-1977 przewodniczącym Rady Polskiej Federacji Dyskusyjnych Klubów Filmowych (DKF). Od 1980 r. kierownik artystyczny zespołu, a następnie dyrektor Studia Filmowego „Tor”. W 1990 roku został wybrany na Prezydenta Federacji Europejskiej Realizatorów Audiowizualnych. Członek Europejskiej Akademii Filmowej. Pełnometrażowy debiut Zanussiego to „Struktura kryształu” (1969). W latach 70. powstały m.in. „Życie rodzinne”, „Iluminacja”, „Barwy ochronne”, „Bilans kwartalny” i „Spirala” zaliczane przez krytyków do dzieł nurtu moralnego niepokoju. W następnej dekadzie reżyser zrealizował m.in. „Rok spokojnego słońca” (1985) a w latach 90. – „Cwał”. Do ważniejszych jego filmów należą także m.in. „Kontrakt” (1980), „Stan posiadania” (1989), „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową” (2001) i „ Persona non grata” (2005). Za całokształt twórczości został uhonorowany Platynowym Lwem na 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Polską Nagrodą Filmową Orzeł za osiągnięcia życia (2019).

[Fot. Wikikcommons]

Źródło: „Dziennik Trybuna”