Apel Rektora WUM

Apel Rektora WUM – prof. Mirosława Wielgosia w sprawie zagrożenia epidemiologicznego koronawirusem.

„Galerie, kluby, restauracje, siłownie etc. – na szczęście zamknięte. Co zatem w tej sytuacji?
Konieczne są dalsze racjonalne działania – przede wszystkim nie należy hospitalizować wszystkich osób zakażonych SARS-Cov-2, a jedynie chorych na COVID-19. Pozostałe zakażone osoby muszą być izolowane i poddane obserwacji w warunkach domowych. W przeciwnym razie nastąpi kompletny paraliż placówek, dedykowanych do leczenia chorych. Po raz kolejny apeluję też o to, aby wszyscy ci, którzy nie muszą wychodzić z domu, starali się w nim pozostać !!  Unikajmy też spotkań towarzyskich – to nie jest czas na imprezowanie!!

Oczywiście musimy robić zakupy – starajmy się jednak robić to możliwie rzadko, a przede wszystkim pojedynczo. Do sklepu nie idzie cała rodzina!! W małych sklepach nie powinno przebywać jednoczasowo wiele osób – nie można tworzyć tłoku. W zależności od wielkości sklepu – kilka do kilkunastu osób. Reszta czeka na zewnątrz na swoją kolej – ale nie w skupiskach, tylko w rozproszeniu.
Jeżeli to tylko możliwe, płacimy nie gotówka, lecz kartą – najlepiej zbliżeniowo. Poza zakupami z domu można wyjść na krótki chociaż spacer, aby zaczerpnąć świeżego powietrza (o ile takowe w ogóle w naszej rzeczywistości istnieje) – jest to nawet wskazane. Ale nie gromadnie i nie w miejsca, gdzie może przebywać dużo ludzi. Najlepszym miejscem będzie chyba jakiś duży park lub las, o ile jest w naszym zasięgu.
Kolejne istotne zagadnienie, to modyfikacja zachowań, do których jesteśmy silnie przyzwyczajeni, które są dla nas społeczną normą. Nie podajemy sobie rąk, nie mówiąc już o tym, że – póki co – zapominamy o powitalnej wymianie całusów. Najlepszą formą powitania/pożegnania będzie skinienie głową lub naturalny ukłon w sytuacjach wymagających wyrażenia większego szacunku. Poza tym higiena indywidualna – częste mycie rąk, stosowanie środków odkażających (płyny, żele) – po każdym powrocie do domu, kontakcie z innymi itp.
Ważne jest też możliwie częste odkażanie klamek, poręczy, telefonów.
I jeszcze jedna, bardzo ważna, aczkolwiek szczególnie trudna sprawa. Wszyscy mamy w naszych rodzinach bliskie naszym sercom osoby w podeszłym wieku – rodziców, dziadków, przyjaciół. W tym szczególnym czasie chcielibyśmy – co naturalne – być z nimi, wspierać ich i pomagać. Jeśli jednak nie chcemy narażać ich na prawdziwe niebezpieczeństwo, powstrzymajmy się od odwiedzin i spotkań. Pamiętajmy, że jeśli mamy w sobie wirus, to u większości z nas – zdrowych i nieobciążonych ludzi, młodych i w sile wieku, będzie to jedynie niezbyt groźna w skutkach infekcja. Natomiast dla naszych Seniorów, często schorowanych, wizyta dzieci/wnuków i złapana w ten sposób infekcja może okazać się zabójczym ciosem – taki klasyczny pocałunek śmierci.
Bądźmy z nimi w kontakcie telefonicznym, mailowym, skypowym, zadbajmy o dostawy dla nich niezbędnych środków spożywczych i higienicznych – ale bez kontaktów bezpośrednich. Tylko w taki sposób okażemy im serce i troskę.
I jeszcze jedna prośba – musimy przewartościować całą naszą bieżącą aktywność. Musimy na nowo określić PRIORYTETY. To, co jeszcze przed tygodniem czy miesiącem było dla nas bardzo istotne, dzisiaj – w obliczu prawdziwego zagrożenia – musi zejść na dalszy plan.
To, co jeszcze niedawno nad dzieliło, niech dzisiaj nas jednoczy.
BĄDŹMY RAZEM !!
Tylko w ten sposób zwalczymy poważne zagrożenie i przetrwamy”!! 

Prof. dr hab. Mirosław Wielgoś – Rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego